Μέδουσα Είναι μια από τις πιο γνωστές και πιο συναρπαστικές μορφές της ελληνικής μυθολογίας. Ήταν ένα από τα τρία γοργόνια, μαζί με τους Stheno και Euryale, τη μόνη από τις τρεις τρομερές αδελφές που δεν ήταν αθάνατες.
Ποιοι ήταν οι γοργόνες; Αυτά τα τερατώδη πλάσματα που φοβόταν τόσο πολύ οι Έλληνες στην αρχαιότητα ήταν φτερωτές γυναίκες που αντί για μαλλιά στα κεφάλια τους είχαν ζωντανά φίδια. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν το πιο τρομακτικό από αυτά. Το χειρότερο ήταν ότι, σύμφωνα με τον μύθο, Όσοι τολμούσαν να τα κοιτάξουν στα μάτια μετατράπηκαν αμέσως σε πέτρα.
Οι γοργόνες
Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς το φόβο ότι αυτά τα πλάσματα πρέπει να έχουν εμπνεύσει στους Έλληνες της εποχής, οι οποίοι πήραν αυτούς τους παλιούς μύθους ως δεδομένους. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ήταν αρκετά καθησυχαστικό να γνωρίζουμε ότι οι γοργόνες ζούσαν σε απομακρυσμένο μέρος. Επί ένα μακρινό νησί που ονομάζεται Sarpedon, σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις? ή, σύμφωνα με άλλους, κάπου χαμένη Λιβύη (αυτό ήταν αυτό που οι Έλληνες ονόμαζαν αφρικανική ήπειρο).
Οι γοργόνες είναι κόρες των Forcis και Keto, δύο από τις πρωταρχικές θεότητες εντός της σύνθετης ελληνικής θεογονίας.
Οι τρεις αδερφές (Stheno, Euryale και Medusa), έλαβαν το όνομα του górgonas, δηλαδή «φοβερό». Τους είπαν ότι το αίμα του είχε τη δύναμη να αναζωογονήσει τους νεκρούς, αρκεί να εξαχθεί από τη δεξιά πλευρά. Αντ 'αυτού, το αίμα στην αριστερή πλευρά μιας γοργόνας ήταν ένα θανατηφόρο δηλητήριο.
Η προτομή της Μέδουσας σκαλισμένη από τον Gian Lorenzo Bernini το 1640. Αυτό το μεγαλειώδες μπαρόκ γλυπτό φυλάσσεται στα Μουσεία του Καπιτωλίου της Ρώμης.
Μιλώντας συγκεκριμένα για Μέδουσα, πρέπει να πούμε ότι το όνομά του προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη Μέδουσα, η έννοια της οποίας είναι «φύλακας».
Υπάρχει ένας ύστερος θρύλος που αποδίδει μια διαφορετική καταγωγή στη Μέδουσα από τις άλλες δύο γοργόνες. Σύμφωνα με αυτό, η Μέδουσα ήταν μια όμορφη κοπέλα που θα είχε προσβάλλει τη θεά Αθηνά βεβηλώντας έναν από τους ναούς που αφιερώθηκαν σε αυτήν (σύμφωνα με τον Ρωμαίο συγγραφέα Ovid, θα έκανε σεξ με τον θεό Ποσειδώνας στο ιερό). Αυτό θα ήταν σοβαρό και χωρίς συμπόνια μετέτρεψε τα μαλλιά της σε φίδια ως τιμωρία.
Ο μύθος της Μέδουσας έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλούς έργα τέχνης από την Αναγέννηση έως τον XNUMXο αιώνα. Ίσως το πιο διάσημο απ 'όλα είναι το ελαιογραφία του Caravaggio, ζωγραφισμένο το 1597, αυτό που φαίνεται στην εικόνα που είναι επικεφαλής της θέσης. Πιο πρόσφατα, η φιγούρα της Μέδουσας διεκδικείται από ορισμένους τομείς του φεμινισμού ως σύμβολο της εξέγερσης των γυναικών.
Περσέας και Μέδουσα
Στην ελληνική μυθολογία το όνομα Medusa συνδέεται ανεπανόρθωτα με αυτό του Περσέας, τέρας δολοφόνος και ιδρυτής της πόλης των Μυκηνών. Ο ήρωας που τελείωσε τη ζωή του.
Δανάη, η μητέρα του Περσέα, διεκδικείται από Πολύδεντρες, βασιλιάς του νησιού της Σερίφου. Ωστόσο, ο νεαρός ήρωας στάθηκε ανάμεσά τους. Οι Polydectes βρήκαν έναν τρόπο να απαλλαγούν από αυτό το ενοχλητικό εμπόδιο στέλνοντας τον Περσέα σε μια αποστολή από την οποία κανείς δεν θα μπορούσε να επιστρέψει ζωντανός: ταξιδεύουν στο Sarpedon και φέρτε το κεφάλι της Μέδουσας, η μόνη θνητή γοργόνα.
Η Αθηνά, που εξακολουθεί να πληγεί από τη Μέδουσα, αποφάσισε να βοηθήσει τον Περσέα στην περίπλοκη προσπάθειά του. Τον συμβούλεψε λοιπόν να αναζητήσει τους Εσπερίδες και να αποκτήσει από αυτά τα απαραίτητα όπλα για να νικήσει τη γοργόνα. Αυτά τα όπλα ήταν ένα διαμάντι σπαθί και ένα κράνος που του έδωσε όταν το έβαλε δύναμη αόρατου. Έλαβε επίσης από αυτούς μια τσάντα ικανή να περιέχει με ασφάλεια το κεφάλι της Medusa. Επί πλέον, Ερμής δανείστηκε τον Περσέα φτερωτά σανδάλια να πετάξει, ενώ η ίδια η Αθηνά την προικίστηκε μια μεγάλη γυαλιστερή ασπίδα.
Ο Περσέας κρατά το αποκεφαλισμένο κεφάλι της Μέδουσας. Λεπτομέρεια από το γλυπτό Cellini, στην Piazza de la Signoria της Φλωρεντίας.
Οπλισμένος με αυτήν την πανίσχυρη πανοπλία, ο Περσέας βάδισε για να συναντήσει τους γοργόνες. Όπως θα το είχε η τύχη, βρήκε τη Μέδουσα κοιμισμένη στη σπηλιά της. Για να αποφύγετε το βλέμμα της που θα σας αφήσει απελπιστικά απολιθωμένο, ο ήρωας χρησιμοποίησε την ασπίδα που αντανακλούσε την εικόνα του γοργόνα σαν καθρέφτη. Έτσι μπόρεσε να προχωρήσει χωρίς να την κοιτάξει στο πρόσωπο και την αποκεφαλίζει. Από τον κομμένο λαιμό γεννήθηκε το φτερωτό άλογο Πήγασος και ένας γίγαντας με το όνομα Χρύσαρ.
Μόλις ανακάλυψαν τι είχε συμβεί, οι άλλοι γοργόνες ξεκίνησαν να κυνηγήσουν τον δολοφόνο της αδερφής τους. Τότε ο Περσέας χρησιμοποίησε το κράνος του αόρατου για να φύγει από αυτούς και για ασφάλεια.
Το σύμβολο της αποκεφαλισμένης κεφαλής της Μέδουσας είναι γνωστό ως Γοργόνεων, που εμφανίζεται σε πολλές παραστάσεις στην ασπίδα της Αθηνάς. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν φυλαχτά και γλυπτά του κεφαλιού της Μέδουσας για να αποτρέψουν την κακή τύχη και το κακό μάτι. Ήδη στα Ελληνιστικά χρόνια, το Γοργονείο έγινε μια ευρέως χρησιμοποιούμενη εικόνα σε ψηφιδωτά, πίνακες ζωγραφικής, κοσμήματα και ακόμη και νομίσματα.